فهرست مطالب
مبحث اول: مفاهیم، ماهیت و انواع- 3
گفتار دوم: انواع آزادی های عمومی- 5
بند اول: آزادی های فکر یا اندیشه- 5
بند سوم: آزادی های اقتصادی و اجتماعی- 6
مبحث دوم: معیار های آزادی عمومی- 8
گفتار اول: شاخصه های آزادی عمومی- 8
بند اول: آزادی از دیدگاه فلسفی- 8
گفتار دوم: تقابل امنیت و آزادی- 10
بند اول: تقدم آزادي بر امنيت– 10
بند دوم: تقدم امنيت بر آزادي- 10
بند سوم: تلازم و تعامل آزادي و امنيت– 11
فصل دوم: آزادی عمومی، بررسی تطبیقی- 12
مبحث اول: منابع و و محدودیت های آزادی- 13
گفتار اول: جایگاه و محدودیت های آزادی عمومی- 13
بند دوم: جایگاه آزادی در حقوق بشر 14
گفتار دوم: منابع حمایت از آزادی عمومی- 15
بند اول: اسناد بین المللی حقوق بشری- 16
بند دوم: اسناد منطقه‌ای حقوق بشری- 18
گفتار سوم: آزادی و طریقه استیفای آن- 19
مبحث دوم: تطبیق آزادی عمومی در ایران و فرانسه- 21
گفتار اول: آزادی عمومی در ایران- 21
بند اول: آزادی در اسلام و قوانین ایران- 23
گفتار دوم: آزادی عمومی در فرانسه- 25
بند اول: جایگاه آزادی بیان در حقوق شهروندی فرانسه- 25
بند دوم: حریم خصوصی در فرانسه- 26
بند سوم: آزادی عقیده در فرانسه- 27
گفتارسوم: آزادی آموزش و پرورش– 28
بند اول: آزادی آموزش و پرورش در کنوانسیونها و اعلامیه های حقوق بشری- 30
بند دوم: آموزش و پرورش در ایران- 31
مقدمه
انسان موجودي اجتماعي و برخوردار از كرامت ذاتي است بنابر این شكل گيري زندگي او و تداوم آن مستلزم مشاركت در امور جامعه و همكاري با همنوعان خويش است كه با ورود فرد به عرصۀ زندگي اجتماعي و فعاليّت در زمينه‌هاي مختلف سياسي، اقتصادي، فرهنگي و… جامعۀ عمل مي‌پوشد. بدين ترتيب رابطۀ فرد و دولت (به عنوان نمايندۀ جامعه) بوجود مي‌آيد، علاوه بر رابطه فرد و دولت، رابطه انسان با خدا، رابطه انسان با همنوعان خود، رابطه انسان را خودش و بلاخره رابطه انسان با طبيعت نيز قابل تصوّر و بررسي است. حقوق بشر رابطه فرد و دولت را بررسي مي‌كند. فرد خواستار احترام به حقوق انساني خويش و رعايت آنها از سوي دولت مي‌شود، و نقض حقوق افراد از سوي دولت محتمل الوقوع است. نقض حقوق انساني افراد واقعيت انكار ناپذير جهان معاصر است و هيچ كشوري در جهان معاصر، حقوق بشر را به طور كامل رعايت نمي‌كند. حقوق و آزادی های عمومی از جمله حقوق بنیادین بشری است که در اغلب اسناد بین المللی و قوانین اساسی کشورهای دنیا مورد شناسایی و حمایت قرار گرفته است. بر همین اساس، دولت‌ها نمی‌توانند با قوانین عادی و یا اتخاذ تصمیمات سیاسی و اعمال سلایق شخصی آزادی‌های مذکور را مورد تجاوز قرار دهند. شناسایی حق ایجاد تشکل ها و اجتماعات توسط فرمانروایان، نتیجه ارزش نهادن به ذات بشریت و نفی استبداد و خودکامگی است. از نکته هاي چشمگير قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران توجه به حقوق مردم و آزاديهاي عمومي و اجتماعي است. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران حقوق و آزادی‌های فردی و جمعی را در فصلی ذیل عنوان «حقوق ملت» مورد توجه قرار داده است آزادی اجتماعات، از زمره حقوق و آزادی‌های جمعی است که مستقیماٌ در اصل 27 قانون اساسی و به طور ضمنی در اصل 26 قانون اساسی، شناسایی و تضمین شده است. از این جهت پژوهش حاضر به بررسی و مطالعه تطبیقی آزادی های عمومی در حقوق ایران و فرانسه پرداخته است.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.